دانشمند ایرانی با استفاده از شیر مانده، طلا استخراج می کند!
انجمن پارسیان: به گزارش انجمن پارسیان، پژوهشگران «مؤسسه فناوری فدرال زوریخ» با همکاری «محمد پیدایش» دانشمند ایرانی، یک ماده جاذب طلا را از شیر مانده ساخته اند که از آن میتوان برای استخراج فلزات باارزش از مادربردهای دور ریخته شده کامپیوتر استفاده نمود.
به گزارش انجمن پارسیان به نقل از ایسنا، یک هواژل ساخته شده از شیر مانده می تواند قطعات طلای بسیار خالص را از بردهای اصلی یا «مادربردهای»(Motherboards) دور ریخته شده کامپیوتر استخراج کند.
به نقل از نیو ساینتیست، تجهیزات الکترونیکی دور ریخته شده معروف به زباله های الکترونیکی اغلب حاوی مقادیر زیادی طلا و سایر فلزات سنگین هستند. دانشمندان روش هایی را برای استخراج فلزات پرارزش ابداع نموده اند، اما این فرآیندها اغلب به مواد شیمیایی مصنوعی متکی هستند که می توانند به محیط زیست صدمه برسانند.
پژوهشگران «مؤسسه فناوری فدرال زوریخ»(ETH Zurich)، راهی را برای استخراج طلا از زباله های الکترونیکی ابداع نموده اند که از یک هواژل به دست آمده از شیر استفاده می نماید.
آنها کار خویش را با پروتئین به دست آمده از آب پنیر آغاز کردند که محصول جانبی صنعت پنیرسازی است. آنها با این محصول، یک هواژل را با چگالی کم ساختند. «رافائل مززنگا»(Raffaele Mezzenga) از پژوهشگران این پروژه، اظهار داشت: ساخت مواد اسفنج مانند ارزان است. ارزش طلای استخراج شده، ۵۰ برابر ارزشی است که برای تبدیل کردن پروتئین به این اسفنج سرمایه گذاری می نماییم.
پژوهشگران، پروتئین آب پنیر را در یک محلول اسیدی گذاشتند و آنرا حرارت دادند. این کار، پروتئین ها را از گوی های کوچک به چندین رشته تبدیل کرد. سپس، آنها محلول را در حالت خشک کردن انجمادی قرار دادند و یک محصول سبک را با تخلخل بالا به دست آوردند.
«محمد پیدایش»، مهندس شیمی مؤسسه فناوری فدرال زوریخ و از پژوهشگران این پروژه، اظهار داشت: مزیت هواژل اینست که سطح رویی بالایی دارد.
پژوهشگران، توانایی هواژل را برای جذب طلا از یک محلول حاوی فلزات دیگری مانند مس، سرب و نیکل با همان غلظت آزمایش کردند. آنها دریافتند که هواژل، ۹۳ درصد از طلا را جذب می کند و حذف سایر فلزات توسط آن کمتر از ۱۰ درصد است.
پژوهشگران برای آزمایش اسفنج پروتئینی روی زباله های الکترونیکی واقعی، مادربردهای کامپیوتر را در تلفیقی از اسید نیتریک و اسید هیدروکلریک حل کردند. یون های طلا روی سطح هواژل نشستند و طلای فلزی را تشکیل داد. هر گرم هواژل، ۱۹۰ میلی گرم طلا را جذب کرد. سوزاندن هواژل، طلا را آزاد کرد و آنرا به صورت یک قطعه کوچک فلز درآورد. پیدایش اظهار داشت: حدود ۹۱ درصد این قطعه طلا بود که معادل ۲۱ تا ۲۲ قیراط است.
این روش پیش تر برتری خویش را نسبت به روش کربن فعال نشان داد که یک روش جذب معمولی برای بازیابی طلاست. پژوهشگران دریافتند که هر گرم کربن فعال فقط حدود ۶۰ میلی گرم طلا را از مخلوط زباله های الکترونیکی جذب می کند. از آنجائیکه انرژی زیادی برای ایجاد کربن فعال لازم است، استخراج همان مقدار طلا با استفاده از روش کربن فعال، اثر زیست محیطی بیشتری را به همراه دارد.
این گروه پژوهشی هم اکنون بر سایر پروتئین های حاصل از ضایعات غذایی مانند کراتین و توفو(پنیر سویا) تمرکز کرده اند که شاید بتوانند سایر نیازها مانند بازیافت فلزات کمیاب خاکی را رفع کنند.
پیدایش اظهار داشت: ما می توانیم به صورت همزمان به دو مبحث ضایعات مواد غذایی و زباله های الکترونیکی بپردازیم تا یک محصول باارزش را تولید نماییم.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب