تحولی در ارائه پایان نامه با عینک سه بعدی
به گزارش انجمن پارسیان، اصفهان دانشجوی معماری اظهار داشت: استفاده از عینک سه بعدی در ارائه پایان نامه های معماری و شهرسازی، دقت داوری اساتید را افزایش داده و دانشجویان را از ساخت ماکت های پرخطا بی نیاز می کند.
میلاد عباس زاده در گفت و گو با ایسنا اظهار داشت: ایده عینک سه بعدی باتوجه به پیگیری های ریاست دانشگاه آزاد اسلامی و ریاست دانشکده معماری و شهرسازی عنوان شد. آنها معتقد بودند که روش های ارائه دروس معماری و شهرسازی مطابق با متدهای روز دنیا نیست و نیاز به بازبینی دارد، همین طور ما در انجمن علمی شهرسازی با دانشگاه های برتر دنیا در ارتباط هستیم و بعد از مشاهده روش های ارائه و پرزانته پروژه های معماری، شهرسازی و صنعت ساختمان، این ایده شکل گرفت.
وی اضافه کرد: در رشته های مهندسی، خصوصاً معماری و شهرسازی، پروژه های غائی به طور معمول بصورت دوبعدی یا سه بعدی ارائه می شوند که درک اساتید از آنها ممکنست کامل نباشد. درحالی که این تکنیک جدید امکان بررسی پروژه در شش بعد را فراهم آورده و به اساتید و داوران کمک می نماید تا احاطه کاملی بر فضاهای طراحی شده داشته باشند. این مساله موجب قضاوت دقیق تر و پرزانته بهتر دانشجو می شود.
دانشجوی معماری اضافه کرد: از چالش های اصلی این تکنیک می توان به فیلترینگ و تحریم ها اشاره نمود که ارائه آنلاین را با مشکلاتی مواجه کرده است، همین طور خرید لایسنس برنامه ها نیاز به پرداخت ارزی دارد که این مشکلات بوسیله راهکارهای فنی و ارتباطات بین المللی حل شده است.
عباس زاده بیان کرد: اساتید دانشکده معماری و شهرسازی از این تکنیک استقبال خوبی کردند، برای اینکه دیدگاه مثبتی نسبت به بروزرسانی روش های تدریس دارند.
وی اضافه کرد: این تکنولوژی نه فقط روش ارائه پایان نامه را در رشته های مهندسی تغییر می دهد، بلکه بر سبک زندگی مردم در استفاده از فناوری، خصوصاً موبایل، اثرگذار خواهد بود.
دانشجوی معماری با اعلان اینکه دانشجویانی که قصد استفاده از این تکنیک را دارند باید بدانند که این یک متد نوین در ارائه پایان نامه و دروس است که می تواند آنها را در حیطه آموزشی و اقتصادی نسبت به رقبا متمایز کند، اظهار داشت: هزینه راه اندازی این تکنیک برای هر دانشکده یا پژوهشکده بین ۲۰ تا ۴۰ میلیون تومان متغیر است.
عباس زاده اضافه کرد: دانشجویان عادی نیز می توانند از این فنآوری بهره ببرند، به شرطی که پژوهشکده ها و دانشکده ها ابزارهای لازم را تهیه و حمایت های آموزشی لازم را فراهم آورند، همین طور امکان استفاده از نسخه های قدیمی تر برای کاهش هزینه وجود دارد.
وی افزود: برای دانشجویانی که به این فناوری دسترسی ندارند، راه اندازی تورهای واقعیت مجازی تحت وب پیشنهاد می شود که علاوه بر جنبه آموزشی، فرصت های شغلی خوبی نیز دارد.
دانشجوی معماری اظهار داشت: دانشگاه ها برای توسعه این تکنیک می توانند اقداماتی مانند تأسیس لابراتوار های هوش مصنوعی، تغییر سرفصل های درسی، آموزش اساتید و دانشجویان و حمایت مالی و معنوی از نوآوری ها را درنظر بگیرند.
عباس زاده اضافه کرد: این تکنولوژی تنها محدود به معماری و شهرسازی نیست و در سایر رشته ها ازجمله مهندسی پزشکی، هنر و علوم انسانی به کار می آید. به عنوان مثال، در مهندسی پزشکی، قطعات طراحی شده در محیط های دوبعدی و سه بعدی را می توان در محیط شش بعدی بررسی کرد تا میزان آزمون وخطا در ساخت کم شود.
وی اظهار داشت: در صورت آموزش کافی و دسترسی به تجهیزات، این تکنیک نسبت به روش های سنتی نه فقط زمان بیشتری نیاز ندارد، بلکه می تواند پروسه ارائه را سریع تر کند.
دانشجوی معماری با اعلان اینکه دانشجویان دیگر نیز استقبال زیادی از این تکنیک داشته اند و بسیاری بدنبال یادگیری، مطالعه و ایده پردازی در سطح بین المللی هستند، اضافه کرد: برای بسط این تکنیک و دسترس پذیر کردن آن برای همه دانشجویان، حمایت مسئولان و فرهنگ سازی در این زمینه لازم است.
این پست را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این پست