کشف بلورهای ناشناخته در غبار شهاب سنگ
به گزارش انجمن پارسیان محققان نوع ناشناخته ای از بلور را کشف کرده اند که در ذرات بسیار ریز غبار یک شهاب سنگ وجود داشت.
به گزارش انجمن پارسیان به نقل از اسپیس، این غبار ۹ سال قبل بعد از برخورد یک سنگ فضایی عظیم با سطح زمین در منطقه چلیابینسک روسیه به وجود آمده بود. در ۱۵ فوریه ۲۰۱۳ میلادی یک شهاب سنگ با قطر ۱۸ متر، وزن ۱۱ هزار متریک تن و سرعت ۶۶ هزار و ۹۵۰ کیلومتر بر ساعت در روسیه فرود آمد. خوشبختانه شهاب سنگ در ارتفاع ۲۳.۳ کیلومتری شهر چلیابینسک منفجر شد و انبوهی از قطعات آن در منطقه منتشر گردید. حالا پژوهشگران در پژوهشی جدید تعدادی از قطعات صخره فضایی را تحلیل کردند که از انفجار شهاب سنگ به جا مانده است. بطور معمول شهاب سنگ هنگام سوختن مقدار زیادی گرد وغبار به وجود می آورد اما این ذرات ریز گم می شوند و یافتن آنها کار سختی است. این ذرات همراه باد پراکنده می شوند، در آب می ریزند یا توسط محیط آلوده می شوند. اما بگفته ناسا، بعد از منفجر شدن شهاب سنگ چلیابینسک، یک توده غبار عظیم به مدت بیش از چهار روز در جو معلق بود تا این که در نهایت بر سطح زمین بارید. خوشبختانه، لایه هایی از برف که اندکی قبل و پس از این رویداد باریده بودند، تعدادی از نمونه های گرد و غبار را به دام انداخته و حفظ کردند. بدین سان پژوهشگران توانستند کمی بعد آنها را جمع آوری کنند. پژوهشگران هنگام تحقیقات روی ذرات گرد و غبار به نوع جدیدی از بلور برخوردار می باشند که به اندازه ای ریز بودند که فقط زیر میکروسکوپ دیده می شدند. بعد از تحلیل ذرات با میکروسکوپ های الکترونی قدرتمند، پژوهشگران با تعداد بیشتری از این بلورها روبرو شدند و آنها را با دقت بیشتری بررسی کردند. این بلورها دارای ۲ شکل متمایز بودند؛ تعدادی از آنها شبه کروی بودند و برخی دیگر نیز حالت ۶ ضلعی داشتند. البته هر دوی آنها خاصیت های مورفولوژیکی خاصی داشتند. تحلیل بیشتر با کمک اشعه ایکس نشان داد این کریستال ها از لایه های گرافیت دور یک خوشه مرکز نانو در قلب بلور تولید شده اند. پژوهشگران معتقدند این خوشه های نانو احتمالاً باکمینسترفولرن (C60) هستند. C60 یک توپ قفس مانند از اتم های کربن، یا پلی هگزاسیکلواکتادکان (C18H12، مولکولی تولید شده از کربن و هیدروژن) است. بگفته پژوهشگران این کریستال ها احتمالاً در دمای بالا و فشار زیاد هنگام فروپاشی شهاب سنگ به وجود آمده اند. اما مکانیسم واقعی تشکیل آنها هنوز مشخص نیست. پژوهشگران امیدوارند در آینده نمونه های دیگری از گردو غبار شهاب سنگ های دیگر را بررسی و ردیابی کنند.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب