بررسی اوتیسم و تأثیر آن بر مغز
انجمن پارسیان: در یک طرح پسادکتری بیماری اوتیسم و تاثیر آن بر مغز مورد مطالعه و بررسی قرار گرفت.
به گزارش انجمن پارسیان به نقل از بنیاد ملی علم ایران (INSF)، اوتیسم یکی از بیماری هایی است که تا حالا درمان مؤثری برای آن پیدا نشده است و همیشه یکی از دغدغه های پژوهشگران است. بنیاد ملی علم ایران هم به جهت اهمیت این مساله از طرح های تحقیقاتی دراین زمینه حمایت می کند.
«بررسی تأثیر گیرنده های سروتونینی ۵-HT۷ بر تحریک پذیری ذاتی و جریان های IA و Ih در نورون های هرمی ناحیه CA۱ هیپوکمپ در بیماری اوتیسم القاء شده با والپروئیک (VPA) اسید در موش» عنوان طرح پسادکتری مونا راهدار است که با راهنمایی مهیار جان احمدی و حمایت بنیاد ملی علم ایران به انتها رسانده است.
راهدار با مدرک دکتری تخصصی فیزیولوژی پزشکی از دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی درباره ی این طرح توضیح داد: اخیراً تمام تلاش ها در راستای درک بهتر اتیولوژی دقیق بیماری اوتیسم (ASD)، با اهداف شناسایی راهبردهای درمانی مؤثرتر و پیشگیرانه صورت می گیرد. هم اکنون، با بهره گیری از مطالعات انسانی و حیوانی اوتیسم نشان داده است که تنوعی از شاخصهای محیطی و ژنتیکی نقش مهمی در بروز ناهنجاری های رفتاری و عصبی این بیماری بازی می کنند.
وی اضافه کرد: امروزه باتوجه به حضور آلاینده های محیطی و تأثیرات اپی ژنتیکی آنها و بالا رفتن سن بارداری، بررسی مکانسیم های درگیر در بروز اوتیسم، اهمیت زیادی دارد. همچنین، تا حالا هیچ داروی قطعی برای درمان مؤثر ناهنجاری های رفتاری در این بیماری کشف نشده است.
این محقق و پژوهشگر در ادامه بیان کرد: اختلال اوتیسم اغلب با دیگر اختلالات روانی، مانند ناتوانی در یادگیری، اختلالات تشنجی و اختلال بیش فعالی (ADHD) هم راه است. با وجود مطالعات بسیاری که اهمیت عوامل ژنتیکی و شاخصهای محیطی را در اتیولوژی اوتیسم نشان داده اند، اما مکانیسم های سلولی این بیماری نامشخص است و به این علت راه حل درمانی قطعی برای بیماری وجود ندارد.
این محقق و پژوهشگر در ادامه بیان کرد: باتوجه به شیوع بالای وقوع اوتیسم و افزایش احتمال وقوع آن در جوامع سالمند که سن مادر در دوران حاملگی بالاست و به سبب حضور آلاینده های محیطی و تأثیرات اپی ژنتیکی آنها، بررسی مکانسیم های درگیر در بروز این بیماری مهم می باشد. با وجود پیشرفت های چشم گیر پزشکی، بیماری اوتیسم و اختلالات همراه با آن از چالش های پیش روی پزشکان بوده و همانطور که می دانید هنوز درمان قطعی برای این بیماری وجود ندارد.
وی اشاره کرد: از آنجائیکه مطالعات مختلف نشان داده اند که در افراد اوتیسمی سطح سروتونین مغز پایین است، بنابراین، احیانا می توان آنرا یکی از عوامل مؤثر در ایجاد اوتیسم دانست. سروتونین نقش تنظیمی مستقیم و حاد در نوروژنز وابسته به فعالیت هیپوکمپ دارد.
راهدار در آخر اشاره کرد: بررسی نقش جریان کانال های پتاسیمی IA در تغییرات تحریک پذیری نورون های ناحیه CA۱ هیپوکمپ ناشی از سیستم سروتونرژیک در یک مدل بیماری اوتیسم القا شده با اسید والپروئیک در موش و شناخت مکانیسم های سلولی دخیل در بروز بیماریها همچون اهداف انجام این طرح بوده است.
منبع: انجمن پارسیان
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب